Η προσθετική είναι ο κλάδος της οδοντιατρικής που δημιουργήθηκε από την ανάγκη αντικατάστασης στοιχείων του στοματογναθικού συστήματος που έχουν απολεσθεί ή λείπουν εκ γενετής.

Η οδοντική προσθετική χωρίζεται σε:

Α. ΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ

Η Κινητή προσθετική περιλαμβάνει τη μελέτη και κατασκευή ολικών οδοντοστοιχιών και μερικών οδοντοστοιχιών.

Η κατασκευή μιας ολικής οδοντοστοιχίας (ο.ο.) ίσως παρουσιάζει το περισσότερες δυσκολίες επειδή τα στοιχεία αναφοράς για την από κατάσταση του στομαγναθικού συστήματος μετά την καθολική απώλεια των δοντιών είναι περιορισμένα.

Η ο.ο. σκοπό έχει να αποκαταστήσει λειτουργικά το στομαγναθικό σύστημα (μάσηση, φώνηση, αισθητική) και να διατηρήσει τους ιστούς σε καλή κατάσταση.

Η μερική οδοντοστοιχία (μ.ο.) είναι κινητή πρόσθεση που κατασκευάζονται για να αντικαταστήσουν ένα ή περισσότερα φυσικά δόντια ή κι όλα τα δόντια εκτός από ένα.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ (μ.ο.):

α. Σε περιπτώσεις που τα ελλείποντα φυσικά δόντια δεν είναι δυνατόν να αντικατασταθούν με ακίνητες προσθέσεις. (γέφυρες).

β. Όταν η απώλεια των δοντιών συνοδεύεται από απώλεια μεγάλου όγκου σκληρών και μαλακών ιστών.

γ. Σε περιπτώσεις που η βαρύτητα της περιοδοντικής νόσου καθιστά δυσμενή τη πρόγνωση ακίνητων προσθέσεων.

δ. Αρκετές φορές οι οικονομικοί λόγοι.

 Β. ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ

Βασικός σκοπός: η επανόρθωση εκτεταμένων βλαβών της μύλης και η αναπληρώσει ελλειπόντων δοντιών, με αποκαταστάσεις οι οποίες σχετίζονται και συγκολλούνται μόνιμα επί υπαρχόντων φυσικών δοντιών.

Επιτυγχάνεται με: οδοντικές παρασκευές

α. Ολικής επικάλυψης

β. Μερικής επικάλυψης

γ. Ειδικές οδοντικές παρασκευές (ένθετα επένθετα, χυτοί άξονες)

δ. Ακινητοποίηση

ε. Μεταβατική αποκατάσταση

στ. Με ολοκεραμικά κράμματα

ζ. Με μεταλλοκεραμικά κράμματα.

ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ

Η κλινική εφαρμογή των οδοντικών εμφυτευμάτων σημειώνει ραγδαία αύξηση τα τελευταία χρόνια για 3 κυρίως λόγους:

α. Ένα και περισσότεροι οδοντίατροι ενημερώνονται κι εκπαιδεύονται πάνω στις εναλλακτικές λύσεις και τα κλινικά πρωτόκολλα που είναι διαθέσιμα.

β. Αυξάνεται ο αριθμός των ασθενών που αναζητούν μία λύση στο πρόβλημα της ολικής ή μερική νωδότητας με τη βοήθεια των εμφυτευμάτων .

γ. Οι εξελίξεις των υλικών και της τεχνολογίας παρέχουν προβλέψιμα αποτελέσματα και βελτιώνουν τα ποσοστά επιτυχίας.

Ο βασικός παράγοντας που καθορίζει την επιτυχία μιας ακίνητης εμφυτευματικής οδοντικής αποκατάστασης είναι η σωστή αξιολόγηση του ιστικού κι οστικού υποστρώματος.

Με βάση την αξιολόγηση αυτή καθορίζεται ο αριθμός των εμφυτευμάτων που θα τοποθετηθούν, καθώς οι πιθανές χειρουργικές παρεμβάσεις που θα απαιτηθούν με τη μορφή μοσχευμάτων ώστε τα οδοντικά εμφυτεύματα να έχουν τη σωστή θέση και κλίση στον οδοντικό φραγμό.

Μία ακίνητη προσθετική αποκατάσταση σε εμφυτεύματα μπορεί να ταξινομηθεί ανάλογα με τον τρόπο στήριξης της σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες:

α. Σε ολική εμφυτευματική στήριξη

β. Σε μικτή εμφυτευματική στήριξη

γ. Σε μονήρη εμφυτευματική στήριξη

Επιπρόσθετα, ανάλογα με τον τρόπο σύνθεσης τους με το εμφυτευματικό κολόβωμα διακρίνεται σε :

α. Κοχλιούμενες

β. Συγκολλούμενες