Περιοδοντολογία

Περιοδοντίτιδα είναι η φλεγμονώδης νόσος όλων των περιοδοντικών ιστών και χαρακτηρίζεται από καταστροφή του περιρριζίου και φατνιακού οστού.

Η περιοδοντίτιδα είναι μία ‘ύπουλη’ νόσος γιατί δεν παρουσιάζονται οξέα συμπτώματα όπως ο πόνος ή το οίδημα και τις περισσότερες φορές η διάγνωση της περιοδοντίτιδας γίνεται ‘τυχαία’ από την επίσκεψη του ασθενούς στο οδοντιατρείο.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της περιοδοντίτιδας είναι η ακροριζική μετατόπιση του προσπεφυκότος επιθηλίου, η φατνιολυσία και η δημιουργία περιοδοντικών θυλάκων.

Κλινική εικόνα στην περιοδοντίτιδα είναι:

α. αυξημένη κινητικότητα.

β. διαταραχή της σχέσης κλινικής μύλης, κλινικής ρίζας.

γ. Ευαισθησία στις θερμικές μεταβολές σχετιζόμενη με την απογύμνωση των ριζών (υφίζηση).

δ. Πόνος αμβλύς, βαθύς, διάχυτος κατά και μετά τη μάσηση, που οφείλεται στη βίαιη είσοδο των τροφών μέσα στους περιοδοντικούς θυλάκους.

ε. Δυσοσμία στόματος.

στ. Μετανάστευση των δοντιών.

ζ. Οξέα συμπτώματα, όπως σφύζων πόνος κι ευαισθησία στην επίκριση.

η. Αιμορραγία ούλων.

Το τελικό στάδιο της περιοδοντίτιδας είναι η απώλεια δοντιών.

Παράγοντες δημιουργίας κι εξέλιξης περιοδοντικής νόσου:

α. Χρόνια ουλίτιδα

β. Κάπνισμα

γ. Stress

δ. Κληρονομικότητα

ε. Συνωστισμός δοντιών, τραυματολόγος σύγκλειση

στ. Μικροβιακή πλάκα

ζ. Συστηματικά νοσήματα που προκαλούν διαταραχή στην άμυνα του οργανισμού.

η. Σακχαρώδης Διαβήτης

θ. Κακή στοματική υγιεινή

ι. Ανοσοκαταστολή

κ. Αντίσταση του ξενιστή

 Διάγνωση: Η διάγνωση της περιοδοντίτιδας γίνεται με βάση το:

α. ιστορικό (ιατρικό – οδοντιατρικό)

β. συμπτωματολογία

γ. ακτινογραφία

δ. εργαστηριακές εξετάσεις

 

Θεραπεία: Η περιοδοντίτιδα αποτελεί εξέλιξη της χρόνιας ουλίτιδας και για αυτό μπορεί να προληφθεί και αναχαιτισθεί με την έγκαιρη διάγνωση. Η θεραπεία επιτυγχάνεται είτε

Συντηρητικά: με την απομάκρυνση των οδοντικών πλακών και με ριζική απόξεση του περιρριζίου, με την άρση πρόωρων επαφών και ναρθηκοποίηση στα δόντια που έχουν κινητικότητα με προσθετικά μέσα, είτε

Χειρουργικά: σε πιο σοβαρές καταστάσεις, όταν η οδοντική πέτρα βρίσκεται σε βάθος > των 5mm από τα ούλα.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση του αποτελέσματος οι συχνοί επανέλεγχοι.

P.S. Οι καπνιστές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί γιατί το κάπνισμα ‘κρύβει’ το κύριο κλινικό εύρημα που είναι η αιμορραγία των ούλων. Γι’ αυτό το λόγο οι καπνιστές δεν αντιλαμβάνονται έγκαιρα ότι πάσχουν από τη νόσο κι όταν προσέρχονται στο ιατρείο, αφού έχουν αντιληφθεί την αιμορραγία στα ούλα τους, συνήθως είναι αργά και έχει επέλθει ήδη μεγάλη καταστροφή των περιοδοντικών ιστών. Επίσης έχει βρεθεί κάποια στατιστική συσχέτιση της περιοδοντικής νόσου με κάποιες παθολογικές καταστάσεις: πχ. Καρδιοαγγειακά νοσήματα, πρόωροι τοκετοί, διαβήτης, μια αμφίδρομη σχέση που η περιοδοντική νόσος επηρεάζει τον έλεγχο των παραπάνω αλλά και γενικότερα οι παθολογικές καταστάσεις επιβαρύνουν την περιοδοντική νόσο.